De zon was net op lieve moeder toen jij stierf Ik hield je hand vast je wilde het leven nog lang niet loslaten ons niet loslaten Maar je lijf vertelde je dat het niet anders kon ‘Dag jochie,’ zei je altijd ‘Dag meissie,’ zei ik altijd en gaf je zachtjes kusjes op je voorhoofd Je lachte zo lief zo breekbaar Nu blijft het stil Such was the stillness, I’ve never felt before’ ‘In your heart, in your soul, did you find peace?’, Lorena Mc Kennit zingt ‘Full Circle.’ Vijfenvijftig jaar en een maand was jij mijn moeder Je kon steeds minder maar werd steeds meer moeder dichter bij elkaar dan ooit Niet door woorden maar door samen ‘zijn’ mijn hand in de jouwe met je lieve ogen blauw als het ochtendlicht Ik laat je hand los voor ’t laatst Maria kijkt me troostend aan Het Maria-beeldje van je oma, in de oorlog woonde je bij haar nadat je moeder stierf voordat je haar goed en wel kon leren kennen Meer dan een eeuw oud overleefde het beeldje het bombardement op wonderbaarlijk wijze alle ramen gesneuveld een grote ravage te midden waarvan Maria geruststellend glimlacht Ze gaf je kracht Vertrouwen Rust Ik verdwaal in mijn gedachten en zie hoe jullie anderhalf jaar terug na 60 jaar het Zoutmanplein achter laten door de nood gedwongen Ik zie jullie ongelukkig zijn op die zielloze nieuwe plek zonder spelende kinderen zonder kastanjeboom in de tuin Je valt Je heup breekt Jullie verhuizen opnieuw Door de nood gedwongen Als een geluk bij een ongeluk Is er zomaar opeens als door een wonder een plekje in die vertrouwde Savelberg waar je oma ooit één van de de eerste bewoonsters was Nieuw adres : Kamer 709 7de verdieping Met uitzicht op het oude huis van je oma En het huis waar ook je moeder is geboren ‘Heeft mijn oma geregeld!’ huilde je van geluk Na 3 dagen in de Savelberg glipt pa er stiekem tussenuit vond het leven wel welletjes En liet je alleen achter Nu ben je zelf in de hemel en dans je met pa een dansje van weerzien op zijn geboortedag een dag na jouw begrafenis Wist je dat oma ook in kamer 709 woonde!!’, vertelt mijn tante na het afscheid ‘Kamer 709?!!’ Echt?’ Wist jij dat? Wist jouw oma dat? Na het afscheid daalt er er een volledige leegte in mij In een doos met spulletjes vind ik een boekje en lees Hoonhout, Petronella Cornelia Geboren te Gouda 18 maart 1917 Jouw moeder Jouw moeder is geboren op 18 maart! Haar geboortedag is jouw sterfdag! Wist je dat? Wist jouw moeder dat? Een geruststellende stilte in mij! Zoveel toeval kan geen toeval zijn Een glimlach op mijn gezicht En Maria, nu bij mij in de kast ziet dat het goed is… Dag lieve mam Heb ’t goed daar Zeg maar tegen pa dat Feyenoord het best goed doet dit jaar Geef jouw moeder en jouw oma een kusje op hun voorhoofd van mij Ik laat je langzaam los en beloof je mijn hart te volgen Full Circle! Je zoon Mies Bedankt aan alle mensen die mijn moeder liefde gaven en zo liefdevol voor haar zorgden in haar geloofden en zagen wie ze werkelijk was wat ze werkelijk kon N.B. Mijn moeder zong jarenlang in het koor Nota Bene
16 Comments
Peer denkt dat er iets goed mis is met hem. Hij plaste tegen de broek van de burgemeester, in de laars van de politie-agent en zelfs over zijn eigen linker-achterpoot. Maar Peer kon er helemaal niks aan doen! Hij moest gewoon te lang wachten! Omdat zijn baasje hem niet op tijd uitliet! Toch kan het niet langer, vindt de professor. Hij brengt Peer naar het tehuis voor dieren die niet helemaal goed zijn. Arme Peer! Hij zit in een hok met een giraffe met een korte nek en een olifant met een te korte slurf! Er is natuurlijk niks mis met Peer en ook niet met de andere dieren. Ze zijn juist heel bijzonder! En anders dan anderen. Prijsvraag 4
Pasen, 2012. Mijn vader belt. 'Wat ik vandaag meemaak, dat geloof je niet,' 'Ik stond wat naar buiten te staren en dacht aan mijn zus,' vertelt hij. 'Het was haar sterfdag. Drie jaar geleden, op goede vrijdag.' Terwijl ik naar de Matheus Passion luister, loopt er een oud mannetje langs het raam.' 'Hij kwam nogal verward over.' Getekend door Mies.ink Dus ik klop op het raam en maak een gebaar: Koffie?
Nou, dat wilde hij wel,’ ‘Lekker aan de wandel? vroeg ik. Ik heet Hennie. En u?‘ ‘Hoffman! 124 jaar. Nog prima in orde,‘ zei hij. ‘Waar woont u?' ‘In oost, zei hij.’ 'Dat is nogal een eindje uit de buurt. Wat is uw adres?’ vroeg ik. 'Dat wist hij niet. Dus ik bel de politie.' 'Kijkt eens in zijn jas,' zeiden ze. 'Misschien staat er iets op het label.' 'Weet je wat op het label stond?' 'Huize de Savelberg!' zegt mijn vader. Mijn zus woonde ook in de Savelberg!' Wat een toeval!' 'Een half uur later komt de zoon van het oude mannetje hem ophalen.’ 'Mijn zus woonde ook in de Savelberg, zei ik.’ 'Wat een toeval,' zegt hij. 'Op welke kamer woont uw vader? vraag ik aan die zoon.' ‘Kamer 31.’ 'Dat kan niet waar zijn, dacht ik'. Mijn zus woonde ook in die kamer! Michel Linthorst PS. Een paar dagen nadat de zus van mijn vader was overleden, betrok meneer Hofman haar kamer. Meneer Hofman was niet zijn echte naam. Het verhaal is echt gebeurd! 'Zullen we samen een heel groot kunstwerk maken?’ 'Ja, leuk!' zegt Romy (8) We zoeken het aller-grootste stuk tekenpapier dat we kunnen vinden en toveren een berg stiften tevoorschijn. Met z’n drietjes gaan we aan de slag. 'Zullen we allemaal in één hoek beginnen?' 'Dat is goed! Je mag alles tekenen wat je wilt.' Dit is meteen leuk! Het is heerlijk rustgevend. Ik geniet hiervan. Na een tijdje zijn we benieuwd wat iedereen getekend heeft. 'Hee, jij heb een grappige vogel getekend!' 'En jij je handen! Superleuk!' 'Die palmboom is ook gaaf.' Iedereen vertelt iets over de tekening. Er ontspint zich een heel leuk gesprek, terwijl we gewoon verder tekenen. Over welke dromen, over wat je eng vind, wat het liefste doet. 'Zullen we van plek wisselen?' vraagt Romy. 'Goed!' Nu vullen we elkaars tekening aan. 'Het lijkt wel alsof het door één kunstenaar is gemaakt!' We zijn wel twee uur bezig. We stoppen pas als het hele vel vol is en onze knieën pijn doen van het zitten op de grond. Dit is echt familie-kunst om in te lijsten!
We zijn benieuwd naar jullie kunstwerk! Mies.ink Vind je het leuk om nog meer te tekenen of te schrijven? Doen dan mee met deze prijsvragen! En win een prentenboek of het Geheugenspel We maken er een prentenboek van.
Heb jij veel fantasie? Vind je het leuk om ons te helpen? We hebben prijsvragen bedacht! Een tijd terug tekende ik de portemonnee van mijn opa. Hij had hem zelf gemaakt. Na zijn dood kreeg ik hem van mijn moeder Ik gebruik hem al jaren, vol trots. Maar waarom bewaarde mijn opa in zijn portemonnee een plaatje van Charlie Chaplin? Het bleef me lange tijd een raadsel. Tot ik 'bij toeval' een tekst van Charlie Chaplin tegenkwam: ’as I began to love myself’. Een wijze tekst vol hoop en troost. Woorden die zo hard nodig zijn in dagen van onzekerheid, verdriet of angst. Dank je wel lieve opa! Precies wat ik nodig had. En ik niet alleen! Op dit moment! Goeie timing zo'n mooi bericht te sturen met de hemelpost. En of het nou toeval is of niet. Kan me niks schelen! Ik vind het prachtig... Ach, lees zelf maar... (Een vrije interpretatie van mij en daarnaast de originele engelse tekst)
Michel Linthorst Mijn kleurrijke en versie van de kaart van Rotterdam. Hoewel ik google maps en de satellietbeelden heb gebruikt als bron wijkt hij hier en daar af van de exacte e landkaart. Sommige gebouwen staan misschien net een paar cm verschoven omdat dat net beter paste. Het is dan ook meer een artistieke expressie van Rotterdam dan een kaart waarmee je de weg zoekt. Mocht je iets missen of je eigen huis of bedrijf erin willen of andere persoonlijke details, zoals je huisdieren, je auto, je favoriete gedicht of wat je dan ook maar kan bedenken, ik kan de kaart altijd voor je 'personaliseren en er 'one of a kind' van maken. De Brienenoordbrug, de skyline en de kubuswoningen Hotel New York, de Euromast, 'de Rotterdam', het wereldmuseum en de Erasmusbrug. De havens En natuurlijk de Kuip
Iedereen lijkt iets anders te zien in deze illustratie.
Wat zie jij erin? En welke titel zou jij eraan geven? Everyone sees something different in this illustration. What do you see? And what name would you like to give it? In de originele tekening was nog een olifant te zien. Maar die is in deze nieuwe versie een beetje verloren gegaan.
Kan jij nog zien waar hij oorspronkelijk te zien was? In the original drawing there was an elephant to be seen. But in this new version it seems as if the elephant is gone. But do you see where use to be? |
MIES.ink
(Michel Linthorst) |