Wat ik vandaag meemaak geloof je niet

Pasen, 2012.

Mijn vader belt.

'Wat ik vandaag meemaak, dat geloof je niet,'  

'Ik stond wat naar buiten te staren en dacht aan mijn zus,' vertelt hij.  
'Het was haar sterfdag. Drie jaar geleden, op goede vrijdag.'

Terwijl ik naar de Matheus Passion luister,
loopt er een oud mannetje langs het raam.'  

'Hij kwam nogal verward over.'

Getekend door Mies.ink

Dus ik klop op het raam en maak een gebaar: Koffie?
Nou, dat wilde hij wel,’
‘Lekker aan de wandel? vroeg ik. Ik heet Hennie. En u?‘  
‘Hoffman! 124 jaar. Nog prima in orde,‘ zei hij.   
 
‘Waar woont u?'

‘In oost, zei hij.’  
'Dat is nogal een eindje uit de buurt.
Wat is uw adres?’ vroeg ik.
'Dat wist hij niet. Dus ik bel de politie.'
'Kijkt eens in zijn jas,' zeiden ze. 'Misschien staat er iets op het label.'   

'Weet je wat op het label stond?'

'Huize de Savelberg!' zegt mijn vader.
Mijn zus woonde ook in de Savelberg!'
Wat een toeval!'

'Een half uur later komt de zoon van het oude mannetje hem ophalen.’  

'Mijn zus woonde ook in de Savelberg, zei ik.’
'Wat een toeval,' zegt hij.
'Op welke kamer woont uw vader? vraag ik aan die zoon.'
‘Kamer 31.’

'Dat kan niet waar zijn, dacht ik'.

Mijn zus woonde ook in die kamer!

Michel Linthorst

PS. Een paar dagen nadat de zus van mijn vader was overleden, betrok meneer Hofman haar kamer.
Meneer Hofman was niet zijn echte naam.
Het verhaal is echt gebeurd!